In onze scholen worden, ondanks de corona-pandemie, toch  mooie nieuwjaarsbrieven geschreven. Meestal beginnen die met “ Liefste ouders “ of nog “ Liefste meter en peter”. Dan pinken de aangesproken wel een traan van ontroering weg en horen ze alle lieve wensen die in het volgend jaar werkelijkheid zullen worden.

Men schrijft een nieuwjaarsbrief voor  degene die men graag ziet. Daarom wil ik vandaag, aan het eind van 2020, deze nieuwjaarsbrief schrijven omdat ik deze stad graag zie.

Mag ik eerst mijn bezorgdheid uitdrukken voor de vele verborgen armoede die er in de gehele maatschappij vandaag bestaat, niet alleen in Blankenberge, maar in alle  steden en gemeenten. Ik wil me wel toespitsen op de precaire situaties bij sommige kinderen die in armoede moeten opgroeien terwijl rondom hen andere kinderen alle luxe hebben. Het ene kind heeft een dure laptop of GSM, het andere kind heeft geen van beide. Het is schrijnend, maar realiteit, dat sommige kinderen nauwelijks een gevulde brooddoos mee hebben naar school of dat de ouders de factuur van de warme maaltijden echt niet kunnen betalen. Ik ken gevallen waarbij de “ schoolkas “ warm ondergoed zoals onderlijfjes of zelfs onderbroeken aankoopt voor enkele verwaarloosde kinderen. In enkele gevallen dragen jonge kinderen zelfs sporen van slagen of mishandeling. Veelal worden er hierrond dossiers opgemaakt en is er sociale en juridische opvolging. Maar soms, of moet ik schrijven dikwijls,  bestaat zoiets als een traag draaiende administratieve molen. Mijn wens voor 2021 is dat dergelijke toestanden kordaat en humaan worden aangepakt. Caritatieve organisaties en sommige onmisbare personen die hier vaak op de barricades staan verdienen alle steun. Zij zijn zo dikwijls de eerste linie hulp.

In deze nieuwjaarsbrief wil ik aandacht vragen – hoe kan het ook anders – voor het cultureel en evenementenbeleid in deze stad. 

Niet alleen de uitstraling van een stad, maar ook het communicatie- en het bindweefsel tussen de inwoners, wordt versterkt door goed gekozen en sterk uitgedragen evenementen en cultuuractiviteiten. De afgelopen maanden waren niet van aard om grootse activiteiten te organiseren. Dit zou ons moeten aansporen om in 2021 in alle domeinen een bijzonder vernieuwend  aantrekkelijk programma aan te bieden.

Sta mij toe, als oud-voorzitter van de Cultuurraad, hier enkel het toeristische en culturele luik te benaderen.

Ik pleit voor het uitbouwen van het “cultuurabonnement”. Zowat een kwart eeuw  terug werd dit “ cultuurabonnement “ boven de doopvont gehouden. Het heeft door de jaren heen zijn plaats verdiend binnen cultureel Blankenberge. Ooit haalden we net geen 1000 abonnées. De beste culturele ambassadeurs kwamen binnen het cultuurabonnement optreden in ons eigenste Blankenberge. Van humor tot klassieke muziek, van operette tot buitenlandse topgroepen, van Vlaamse volksmuziek tot de betere jazz, blues, reggae.....Namen noemen ? Geert Hoste, Yevgueni, Liesbeth List, het Nationaal Orkest van België, l’Orchestre National de Lille, het Jongenskoor van Johannesburg uit Zuid-Afrika, Ierse dansgroepen, Alex Agnew, het Nationaal Roemeens Kinderkoor,.......Vandaag moeten we ons beperken tot mindere goden. Om opnieuw een beter niveau te halen dient op één of andere wijze  het financieel budget te worden versterkt.

Ik pleit voor het uitbouwen van goede evenementen. Blankenberge heeft nog altijd enkele topevenementen. Denken  we maar aan de jaarlijkse Bloemenstoet, de Havenfeesten, ...Maar elke ondernemer uit de toeristische sector zal vandaag vragende partij zijn om nieuwe meerdaagse evenementen te hebben on onze stad. Meer zelfs, nieuwe evenementen zijn broodnodig om van Blankenberge een aantrekkelijke stad-aan-zee te maken. Overleg met dynamische organisaties, personen en het stadsbeleid is hier echt op zijn plaats. Het beleid op zich heeft die kennis niet, de mogelijke organisatoren binnen de stad niet altijd de kracht. Samen kunnen ze een geweldige dynamiek en stuwende vernieuwing waarborgen.

Ik pleit voor het waarderen van het erfgoed. Wie zijn verleden eert, bouwt aan zijn toekomst. Onze stad bezit een stad aan waardevol onroerend erfgoed. Prachtige tegeltableaus, merkwaardige gevels, Belle Epoque en Art Nouveau komen ruim aan bod. Er is ook het maritieme erfgoed, ....Onder een vorig stadsbestuur werd een schitterend Belle Epoque-museum geopend dat nog vandaag een absolute meerwaarde heeft.  We hebben er alle belang bij om ons waardevol  erfgoed met respect te benaderen en te behouden.

Tenslotte wil ik pleiten voor een goed uitgebouwd nieuw Cultureel Centrum dat dit huidig stadsbestuur wil realiseren. Alleen....alleen dreigt dit nieuwe Cultureel Centrum niet de weerspiegeling zijn van de ambities die een toeristische stad in zich zou moeten dragen. In een stad als Blankenberge moet een nieuw Cultureel Centrum minstens de betere manifestaties binnen de cluster vrije tijd, evenementen, toeristische manifestaties ( congressen, optredens, tentoonstellingen....) kunnen organiseren in een aangepaste performante infrastructuur. 

Blankenberge is een merkwaardige stad aan zee. We moeten de ambitie hebben om  dat te blijven. Dingen mogen verdwijnen, maar alleen als er ruimte, plaats en budget is voor betere.  

Blankenberge is vandaag een stad. Morgen mag het geen gemeente worden.

Dat is mijn nieuwjaarsbrief voor 2021.